Moja rodzina i ja
Opublikowano: 19 października, 2022
Okres przedszkolny to nie tylko czas zabawy, zdobywania nowych umiejętności i przygotowania do dalszej edukacji w szkole. To również czas czas nauki socjalizacji dzieci. Socjalizacja to proces. Etap najważniejszy przypada na okres dzieciństwa. To proces, który uczy dziecko prawidłowych postaw. W tym okresie dziecko poznaje normy postępowania, wartości oraz kształtuje swoją osobowość. Przedszkole to idealne miejsce do rozwijania życia społecznego dziecka. To tutaj nawiązuje pierwsze przyjaźnie. To tutaj poznaje nowe role społeczne, czy też pracę w grupie. Dziecko uczy się jak rozwiązywać spory z rówieśnikami oraz jak radzić sobie w sytuacjach stresowych.
W Domku Elfów kładziemy duży nacisk na prawidłowe relacje pomiędzy dziećmi. Uczymy, że nie ma osób gorszych i lepszych. Wszyscy są sobie równi i należy im się taki sam szacunek. Pomagamy w rozwiązywaniu problemów, a może raczej podpowiadamy jak sobie z nimi radzić. Nasze przedszkolaki stanowią zgrany zespół. Odnoszą się do siebie z szacunkiem. Uczymy naszych wychowanków zasad funkcjonowania w społeczeństwie poprzez przyjęte normy zachowań. Pomagamy w pokonaniu lęków, wycofania ale również w ujarzmieniu nadmiernej ekspresji w zachowaniu.
Chcemy aby nasze przedszkolaki potrafiły odważnie przejść przez życie. By nie bały się wyrażać myśli. By potrafiły słuchać ze zrozumieniem i nie oceniać. Proces socjalizacji to bardzo ważny okres w życiu młodego człowieka. Proces, za który odpowiedzialni są zarówno wychowawcy jak i rodzice czy bliska rodzina dziecka. Pomiędzy przedszkolem a rodzicami musi w tym zakresie być pełna współpraca. Przedszkole, czy w przyszłości szkoła, nie mogą wziąć jedynej odpowiedzialności za wychowanie dziecka.
W tym celu powstał projekt „Moja rodzina i ja”, do którego zaprosiliśmy rodziców naszych wychowanków. Projekt polega na przygotowaniu dowolną techniką informacji o rodzinie dziecka. Kim są rodzice, rodzeństwo, bliska rodzina. Czym się zajmują, interesują. Jak spędzają wolny czas, czy mają zwierzęta. Wykonanie prezentacji ma na celu wspólną pracę rodziców z dzieckiem. Poświęcenie mu czasu, podczas którego rodzina zrobi coś razem. Jest to okazja do wspomnień, wykazania się kreatywnością, którą w nieświadomy sposób rodzice przekażą dziecku. Okazanie przez rodziców zainteresowania projektem dodaje dziecku pewności siebie. Wzrasta w nim poczucie bliskości i bezpieczeństwa.
Tak przygotowany przedszkolak jest gotowy aby wystąpić na forum grupy i opowiedzieć o swojej rodzinie. Podczas prezentacji dzieci nie tylko mają okazję zmierzyć się z tremą i stresem przed wystąpieniami publicznymi, ale również przez chwilę poczuć się najważniejszą osobą w grupie. Kimś kogo wszyscy słuchają. Trema to naturalna reakcja. Uczymy dzieci jak sobie z nią radzić i jak reagować kiedy widzimy, że ktoś się z nią mierzy. Widzimy jak nasi mali oratorzy przełamują pierwszy lęk i zawstydzenie. Jak dodaje im wiary w siebie entuzjazm i ciekawość dzieci kiedy słuchają i oglądają przygotowane prezentacje. Mamy wrażenie, że opowiadanie o rodzinie zbliża i integruje jeszcze bardziej nasze przedszkolaki. Rodzice mają ciekawe zawody. Babcie i dziadkowie to zawsze temat do wesołych i ciekawych opowieści.
Projekt spotkał się z dużym entuzjazmem wśród rodziców, a dzieci chętnie biorą w nim udział. Liczymy, że już wkrótce uda nam się dokonać prezentacji wszystkich naszych przedszkolaków. Prezentacje dotychczasowych mówców zawisły na naszej ścianie. To docenienie starań dzieci i ich rodziców oraz zachęta dla tych, którzy wciąż czekają na przygotowanie własnych pomysłów.





Prawidłowej socjalizacji służy praca w grupie. Przedszkole to miejsce, o które damy wspólnie. To nasz drugi dom. Nic dziwnego, że wychowawczynie organizują zajęcia grupowe, które mają na celu stworzenie większych projektów, którymi udekorujemy naszą placówkę. W salach powstają wielkie dzieła wymagające współpracy pomiędzy dziećmi. Praca przy wspólnym stole to okazja do rozmowy, pomocy w razie problemu czy dzielenie się radością z udanego wykonania zadania.
W minionym tygodniu właśnie nad takimi „dziełami” pracowały zarówno maluszki jak i starsze dzieci. W tej pierwszej grupie powstała śliczna pani jesień ubrana w kolorową suknię. Suknię zdobią listki wykonane przez naszych najmłodszych artystów. Starsze dzieci pracują nad swoim jesiennym muralem. Oczywiście, nie zachęcamy ich do malowania po ścianach, jednak puste są takie smutne. Wyszliśmy poza ramy tablic w galerii prac i na największej ścianie w sali tworzymy ręcznie malowane a następnie przyklejane do ściany jesienne drzewa. To będzie wielki projekt naszych starszaków i na pewno pochwalimy się gdy będzie już gotowy.





Nasze przedszkolaki zdobywają wciąż nowe umiejętności. Nauka wcale nie musi być nudna. Wystarczy kreatywność nauczyciela. Każda pora roku ma swoje kolory. Jesień ma ich pięć. Posłużyły one do ćwiczeń matematycznych oraz językowych. Dzieci uczyły się układać z nich rytmy, klasyfikować oraz wyszukiwać i nazywać różne rzeczy w danym kolorze. Kolory posłużyły również do określania emocji. Przyniesione do przedszkola dynie posłużyły jako pomoce naukowe przy nauce pomiarów wielkości i ciężkości.




Zajęcia wcale nie muszą być nudne. Ćwiczenia grafomotoryczne to ćwiczenia przygotowujące dziecko do nauki pisania. Dziecko musi zdobyć wiele umiejętności zanim zacznie pisać. Ważna jest tutaj koordynacja całego ciała. Koordynacja wzrokowo-ruchowa oraz precyzja ruchów. Ćwiczenia manualne oraz graficzne ułatwią dziecku w przyszłości proces nauki pisania. Można do nich wykorzystać karty pracy, gdzie dzieci rysują po śladzie. Można wykorzystać też to co mamy pod ręką. Pomysłów jest cała masa. Nasze wychowawczynie korzystają z darów jesieni. Zamiast nudnego siedzenia przy stolikach, zabawa na dywanie i układanie kasztanów w odpowiedni sposób. Szlaczki, literki czy własne kreatywne pomysły. Wszystko pomaga w prawidłowej koordynacji.








W przedszkolu dzieci zdobywają nowe umiejętności. Nauka samodzielności jest jedną z nich. Teraz, kiedy przed spacerem trzeba się odpowiednio przygotować, umiejętność samodzielnego ubierania jest na wagę złota. Kiedy wychowawczynie ubierają najmłodsze dzieci, starsze radzą sobie same. Potrafią już samodzielnie zakładać buty, kurtki i czapki. Młodsze dzieci naśladują swoich starszych kolegów. Wychowawczynie pomagają wszystkim i pilnują, aby każde dziecko było odpowiednio ubrane podczas spaceru.


Jesień w tym roku zachwyca. Jest ciepło i słonecznie. Idealnie na jesienne spacery. Kiedy przedszkolaki bawią się na placu zabaw aż żal nie uchwycić ich w kadrze. Będzie to miła pamiątka.






Na koniec mamy jeszcze małą niespodziankę. Nasze najmłodsze szkraby bawią w zabawy naśladowcze przy dźwiękach piosenek. To także ćwiczenie ich koordynacji ruchowej. Patrząc jak sobie radzą, coś nam się zdaje, że już wkrótce zobaczymy ich podczas jakiegoś muzycznego – tanecznego występu.